نمایشگاه پیکاسو در تهران شامل آثار دوره‌های مختلف کاری و مجموعه «تروماکیا» یا «هنر گاوبازی»، اوست، که از روز سه‌شنبه (۲۱ اسفندماه) در موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش درخواهد آمد.
به گزارش هنرنشان، در این نمایشگاه بیش از ۶۰ اثر از پابلو پیکاسو، از دوره‌های مختلف کاری این هنرمند اسپانیایی، به نمایش گذاشته می‌شود. این مجموعه شامل ۱۲ اثر آکواتینت از سری «تروماکیا» یا «هنر گاوبازی» است که در کنار تعدادی دیگر از آثار این هنرمند برجسته و برخی از مهمترین آثار او، ارائه خواهد شد.
علاوه بر این، آثاری از هنرمندان ایرانی که با آثار پیکاسو مرتبط هستند در این نمایشگاه به نمایش درمی‌آیند. این نمایشگاه سه‌شنبه (۲۱ اسفندماه) ساعت ۱۷:۳۰ آغاز خواهد شد.
مجموعه «تروماکیا» یا «هنر گاوبازی» یکی از آثار ارزشمند پیکاسو، شامل ۲۶ قطعه آکواتینت است که در قالب پورتفولیو با ۲۶۱ نسخه منتشر شده است. این مجموعه در موزه‌های بزرگ جهان، از جمله موما (MoMA) نیز نگهداری می‌شود. در کنار آن، آثار شاخصی همچون «نقاش و مدلش»، «پنجره‌ای باز به خیابان پنتی یور»، «بابون و بچه‌اش» و «زن گریان ۱، ۳، ۴» از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران نیز به نمایش در خواهند آمد.
همچنین، در نمایشگاه پیکاسو در تهران منتخب آثاری از هنرمندان ایرانی همچون بهرام دبیری، بهمن محصص، جلیل ضیاءپور، محسن وزیری مقدم، محمدعلی شیوا (کاکو)، گارنیک درهاکوپیان، هانیبال الخاص و پروانه اعتمادی و آثار هنرمندان خارجی مانند ژرژ براک، رابرت دلونه، فرنان لژه، فرانتیشک کوپکا و خوان میرو به نمایش گذاشته می‌شود.
علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه پیکاسو در تهران می‌توانند تا پایان ماه مبارک رمضان (13 فروردین) همه روزه به جز ایام تعطیل از ساعت ۱۰ تا ۱۸ و پس از آن از ۱۴ فروردین ماه ۱۴۰۴ تا ۳۱ اردیبهشت‌ماه، همه روزه به جز دوشنبه‌ها از ساعت ۱۰ تا ۱۹ به موزه هنرهای معاصر تهران مراجعه کنند.
پابلو روئیز پیکاسو (زاده ۲۵ اکتبر ۱۸۸۱ – درگذشته ۸ آوریل ۱۹۷۳) نقاش، مجسمه‌ساز، چاپگر، سرامیک‌نویس و طراح تئاتر اسپانیایی بود که بیشتر دوران بزرگسالی خود را در فرانسه گذراند. یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم، او به دلیل مشارکت در بنیانگذار جنبش کوبیسم، اختراع مجسمه سازی، اختراع مشترک کولاژ، و برای طیف گسترده ای از سبک ها شناخته شده است. به توسعه و کشف کمک کرد. از مشهورترین آثار او می‌توان به کوبیست Les Demoiselles d’Avignon (1907) و تابلوی ضد جنگ Guernica (1937) اشاره کرد که تصویری دراماتیک از بمباران گرنیکا توسط نیروهای هوایی آلمان و ایتالیا در طول جنگ داخلی اسپانیا است.
