مراکز فرهنگی ایران و خطر آتش سوزی یکی از مهمترین مسئله فرهنگی در کشور بود، آتشسوزی گسترده در لسآنجلس که خسارات جبرانناپذیری به موزهها و گالریها این شهر وارد نمود، بار دیگر زنگ هشدار را برای مراکز فرهنگی، موزهها، گالریها وتماشاخانه های ایران را به صدا در آورد.
به گزارش خبرنگار هنرنشان بروز حوادث غیر منتظره حتی در یکی از شهرهای مهم فرهنگی و هنری جهان مانند لس آنجلس نشان داد، برای حفاظت از آثار و مکان های فرهنگی باید اقدامات و برنامه ریزی ها لازم را قبل از بروز حادثه تدبیر نمود حتی در شهری مانند لس آنجلس تنها مراکز کمی این آمادگی وتوانایی کنترل شرایط برای حفظ آثار هنری را درآتش سوزی و حرارت بالا را دارا بودند مانند موزه هانتینگتون و گتی .

حال این پرسش مطرح می گردد مراکز فرهنگی ایران چقدر برای خطراتی همچون آتش سوزی آماده هستند، در سال های گذشته شاهد حوادثی نظیر آتشسوزی بودیم که نشاندهندهٔ آسیبپذیری بناهای تاریخی و فرهنگی کشور در برابر حریق است. در ١٣٩٧ نیز موزه ۲۰۰ ساله برزیل با ۲۰ میلیون شی تاریخی، از جمله نمونههای منحصربهفردی از آثار تاریخی جهانی، در آتش سوخت، در آن زمان زمزمه نگران در این حوزه در کشور مطرح شد اما متاستفانه بسیاری از مراکز فرهنگی اعتبارات لازم برای مدیریت بحران برخوردار نیستند و همچنین مانورها لازم در کشور صورت نگرفته است بخش بسیار از این مراکز نیز فرسوده هستند.

به غیر از فاجعه سینما رکس می توان موارد متعدد آتش سوزی در مراکز فرهنگی ایران را نام برد در همین چند سال پیش، موزه رضا عباسی بهدلیل اتصالات یک آبسردکن دچار حریق شد، اما مسئولان وقت اعلام کردند که آسیب جدی به اشیای موزه وارد نشده است یا در موزه شهر سوخته نیز بهدلیل اتصالات سیمهای برق دچار حریق شد و تالار آن سوخت. چنین رویدادهای یادآور این نکته هستند که حریق در هر زمانی می تواند رخ دهد و باید در این باره باید از سوی مسئولین اقدامی صورت گیرد.
دولت، مراکز مسئول و مرتبط با این حوزه باید یک برنامه هدفمند در این حوزه تدوین و عملیاتی سازد چرا که خارج از خسارت مادی و معنوی می توانند شاهد خسارات جانی نیز باشیم. محیط های فرهنگی مانند تئاتر شهر یا موزه هنرهای معاصر ایران و هزاران گالری، تماشاخانه و ساختمان فرهنگی در کشور فعالیت دارند که مخاطب در آن حضور دارد و باید از سیستم های نگهداری تا اطفاء حریق، خروج اضطراری و دیگر استانداردهای این حوزه مورد نظارت قرار گیرد.
مراکز فرهنگی، موزهها و گالریهای کشور در معرض خطرات هستند و نیازمند توجه ویژه به مقوله ایمن در آنها بیشتر احساس می گردد به ویژه در برابر آتشسوزی. یکی از چالشهای اساسی در حفاظت از موزهها و بناهای تاریخی، نصب سیستمهای اعلام و اطفای حریق بدون آسیب رساندن به ساختار و بافت تاریخی این اماکن است. این امر نیازمند برنامهریزی دقیق و استفاده از متخصصان مجرب است تا ضمن حفظ اصالت بنا، ایمنی آن نیز تأمین شود.
با توجه به اهمیت حفاظت از میراث فرهنگ و هنر کشور، متخصصان پیشنهاد می کنند نصب و بهروزرسانی سیستمهای اعلام و اطفای حریق در مراکز فرهنگی کشور باید صورت گیرد تا در صورت بروز حریق، امکان واکنش سریع و مؤثر وجود داشته باشد وهمچنین برگزاری دورههای آموزشی و تمرینات عملی آتش سوزی برای کارکنان تا در مواقع اضطراری آمادگی لازم را داشته باشند و بازبینی و بهسازی سیستمهای برقرسانی توسط کارشناسان صورت گیرد چرا که فرسودگی سیستمهای برقرسانی یکی از عوامل اصلی بروز آتشسوزی در بناهای تاریخی است و در پایان تدوین و اجرای برنامههای مدیریت بحران که شامل شناسایی خطرات، تدوین راهکارهای مقابله و تعیین وظایف کارکنان در شرایط اضطراری است.
با اجرای برنامه و اقدامات، میتوان خطرات ناشی از آتشسوزی را در مراکز فرهنگی ایران را کاهش داده و از میراث فرهنگی کشور بهصورت موثرتری حفاظت کرد تا آن زمان مسئله مراکز فرهنگی ایران و خطر آتش سوزی به عنوان یک دغدغه پابر جا خواهد بود.