به گزارش هنرنشان، حبیبالله آیتاللهی هنرمند نقاش و پژوهشگر هنری که سالها خارج از کشور زندگی میکرد، روز گذشته ۱۷ مهر دارفانی را وداع گفت.
محمد خراسانیزاده مدیرکل هنرهای تجسمی نیز برای درگذشت این هنرمند پیشکسوت، پیام تسلیت صادر کرد که متن این پیام به شرح زیر است:
«کُلُّ مَن عَلیها فان و یبقَی وَجهُ رَبِّک ذوالجلالِ والاکرام
درگذشت استاد فاضل و فرهیخته عرصه هنرهای تجسمی و عضو پیوسته فرهنگستان هنر، زندهیاد حبیب آیتالّلهی موجب تاسّف و تالّم خاطر خیل انبوهی از اصحاب فرهنگ، هنر و اندیشه شد.
زندهیاد آیتالّلهی، سالهای متمادی از عمر پربار خویش را به آموزش، پژوهش و خلق آثار ارزشمند هنری در شاخههای گوناگون هنرهای تجسمی ازجمله نقاشی معطوف ساخت و در این مسیر، میراث گرانسنگ و ماندگاری را به یادگار گذاشت که تا همیشه الهامبخش پویندگان وادی هنر خواهد بود.
بیتردید، فقدان این استاد گرانقدر که حق بزرگی به گردن نسلهای گوناگون هنرمندان تجسمی بهویژه طیف دانشگاهی این عرصه داشت، ضایعهای بزرگ و اندوهبار است که التیام آن جز با رضایت بر مشیّت الهی ممکن نخواهد بود.
اینجانب ضمن عرض تسلیت و تعزیت به خانواده ارجمند آیتاللّهی، جامعه هنرهای تجسمی کشور، بهویژه یاران گرامی ایشان در فرهنگستان هنر و همکارانم در دانشکده هنر دانشگاه شاهد، از پیشگاه خداوند منّان برای آن فقید سعید، رحمت و غفران واسعه و برای تمامی سوگواران معزّز، اجر و شکیبایی مسئلت مینمایم.»
حبیبالله آیتاللهی متولد ۱۶ اسفند ۱۳۱۳ در شیراز بود. پدرش، آیتالله حاج شیخ محمدجواد آیتاللهی، فرزند آیتالله حاج میرزا عبدالباقی آیتاللهی است و مادرش نیز از خانواده روحانیت و دختر آیتالله حاج عبدالحسین لاری است. از پنجسالگی به مکتب رفت. تحصیلات ابتدایی را در دبستان پهلوی شیراز و دوره متوسطه را در دبیرستانهای حیات و حاج قوام سپری کرد. از کودکی به ادبیات و نقاشی علاقهمند بود، از این رو جهت ادامه تحصیل وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۸ با کسب رتبه ممتاز، مشمول قانون اعزام دانشجویان به خارج از کشور شد. سپس به مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس راه پیدا کرد و در آنجا شیوههای نوین نقاشی و نقاشی دیواری را فرا گرفت. در این مدرسه، رشتههای آذینگری، معماری داخلی، نقاشی دیواری جدید، پیکرهسازی و طراحی صنعتی را ادامه داد.
در سال ۱۳۴۹ دکترای تاریخ هنر تحلیلی و تطبیقی را از دانشگاه سوربن دریافت کرد. سپس به میهن بازگشت و در سمت استادیار در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس هنرهای تجسمی پرداخت. حبیبالله آیتاللهی در سال ۱۳۵۱ رشته معماری داخلی را در مدرسه عالی ساختمان تأسیس کرد و چند سال بعد، یعنی در ۱۳۵۴ بار دیگر عازم فرانسه شد. از دستاوردهای سفر دوباره او، دوره کارشناسیارشد زیباییشناسی و دانشهنر و همچنین دوره دکترای هنرهای تجسمی علمی و عملی با امتیازات عالی است. آیتاللهی، همزمان در رشته شهرسازی نیز تحصیل کرد و به درجهای معادل دکترا دست یافت.
در سال ۱۳۵۶ به مدت شش ماه در دانشگاه سوربن به تدریس هنرهای اسلامی پرداخت. پس از انقلاب، به کشور بازگشت و فعالیتهای هنری خود را با پذیرفتن مسئولیتهای خطیری نظیر سرپرستی گروه برنامهریزی هنر، مدیریت گروه ترجمه و تالیف کتابهای هنری و همچنین ریاست دانشکده هنرهای زیبا ادامه داد.
وی همچنین عضو پیوسته فرهنگستانهنر و از هنرمندان برجسته تجسمی کشور، تأسیس دانشکده هنر دانشگاه شاهد و نیز همراهی در هیئت موسسان موزه هنرهای سنتی سازمان صنایع دستی را در کارنامه فعالیتهای خود دارد.